تأثیر لعاب بر تحمل شوری بالنگو شهری (lallemantia ibrica) در مرحلة جوانه زنی

حساس ترین دورة زندگی هر گیاه به تنش شوری، مرحلة جوانه زنی است. بذر بسیاری از گونه­های گیاهی با قرارگیری در معرض آب، لایه­ای ژله مانند به نام لعاب (موسیلاژ) تولید می­کنند. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر لعاب در تحمل شوری بالنگو شهری بود. بذرهای بالنگو دارای لعاب است که در درمان برخی اختلال های عصبی، کبدی و بیماری­های کلیوی به­کار می­روند. بدین منظور آزمایشی به­صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در سال 1392 در آزمایشگاه گیاه شناسی دانشکدة منابع طبیعی دانشگاه یزد انجام شد.عامل ها شامل تنش شوری (0، 5، 10، 15 و 20 دسی­زیمنس بر متر کلریدسدیم) و نوع بذر (با لعاب و بدون لعاب) در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تأثیر تنش شوری بر همة صفات معنی­دار بود. با افزایش شدت شوری جوانه­زنی و رشد آغازین هر دو نوع بذر کاهش معنی­داری یافت و بیشترین و کمترین میزان هر یک از صفات به ترتیب متعلق به شاهد و به شوری 20 دسی­زیمنس بر متر بودند. همچنین بذرهای لعاب دار در مقایسه با بدون لعاب درصد جوانه­زنی و درازای ساقه­­چة بیشتری داشتند. به طور کلی نتایج نشان­دهندة نقش مثبت لعاب در بهبود جوانه­زنی بذر در شرایط تنش شوری است. با این حال میزان تأثیر این ماده بسته به نوع گیاه و حجم لعاب موجود در بذر می­تواند متفاوت باشد.